شفاف استپ به سلامتی نوشت: “کهیر عبارت است از برجستگی های قرمز رنگ روی پوست ، که معمولاً با خارش شدید همراه است.” خواب مقادیر مختلفی دارد و می تواند ناگهان ظاهر و ناپدید شود و در مکان های مختلف در زمان های مختلف ظاهر شود.
از نظر بالینی ، یک بیمار باید بیش از شش هفته در سال از این بیماری رنج برده باشد تا با کهیر مزمن تشخیص داده شود. حتی با توجه به زمانی که برای کاهش آسیب پوست لازم است.
منشا دقیق این بیماری ناشناخته است ، اما متخصصان دریافته اند که این درمان با مدیریت واکنش های آلرژیک همراه است. به طور معمول ، آنتی هیستامین ها و تغییرات رژیم غذایی برای دستیابی به این هدف در نظر گرفته می شوند.
علائم کهیر مزمن
یک نشانه واضح از کهیر ، ضایعه ای به رنگ قرمز پوست است که تمایل به ظاهر شدن در هیچ قسمت از بدن ندارد. از طرف دیگر ، تغییر در ظاهر و اندازه های مختلف کهیر وجود دارد.
علائم در نظر گرفته شده برای تشخیص بالینی کهیر مزمن شامل موارد زیر است:
سونوگرافی قرمز در هر قسمت از بدن
انواع متغیر کهیر در اندازه های مختلف با الگوی ظاهر و ناپدید شدن
تورم همراه با بروز کهیر در برخی از قسمت های پوست
وقوع کهیر در اثر تحریک ، مانند استرس یا قرار گرفتن در معرض گرما
– خارش شدید
کهیر مزمن و کیفیت زندگی
مطالعه ای که در بیمارستان سنت توماس انگلیس انجام شد نشان داد که کهیر مزمن زندگی اجتماعی بیش از نیمی از بیماران مبتلا به این بیماری را تحت تأثیر قرار می دهد. علاوه بر این ، بیش از نیمی از این افراد معتقدند که مسئله زیبایی شناسی تأثیر منفی بر زندگی جنسی آنها دارد.
این وضعیتی است که در آن کهیر مزمن می تواند زندگی کاری افراد را تحت تأثیر قرار داده و منجر به بیکاری شود.
محافل اجتماعی نزدیک به افراد مبتلا به کهیر مزمن نقش بسیار مهمی دارند. این افراد نباید با نظراتی که عزت نفس آنها را از بین می برد روبرو شوند. افزایش بازخورد منفی ممکن است احتمال التزام به درمان را کاهش دهد.
استرس می تواند کهیر مزمن را تشدید کند. در نتیجه اضطراب ، اقداماتی مانند کهیر حتی می تواند منجر به آسیب پوستی شود و پس از آن عفونت می کند.
درمان دارویی
یکی از راه های اصلی درمان کهیر مزمن ، مصرف داروهای ضد حساسیت است. در میان آنها ، آنتی هیستامین ها یکی از رایج ترین داروها هستند.
از جمله آنتی هیستامین هایی که باعث خواب آلودگی می شوند عبارتند از:
– هیدروکسی زین
“داکسپین”.
– دیفن هیدرامین
در میان آنتی هیستامین های کمتر شناخته شده ، شاید محبوب ترین آنها لوراتادین باشد که در گروه فکسوفنادین و سیتریزین قرار دارد.
اگر کهیر مزمن دارای التهاب شدید باشد ، پزشک ممکن است داروهای کورتیکواستروئید و داروهای ضد التهابی برای شما تجویز کند. به دلیل عوارض جانبی ، استفاده محدودی دارند و داروهای خاص هستند. متداول ترین نمونه آن پردنیزون است.
درمان غیر دارویی
علاوه بر دارو ، اقدامات غذایی برای بهبود کیفیت زندگی بیماران مبتلا به کهیر مزمن نیز مهم است. این اقدامات برای مقابله با علائم طولانی مدت طراحی شده اند.
اقدامات غیر دارویی برای مبارزه با کهیر مزمن شامل موارد زیر است:
از صابون های غیر طبیعی و تحریک کننده پوست خودداری کنید
– از مرطوب کننده ها برای مرطوب سازی پوست استفاده کنید
– برای جلوگیری از مالیدن پارچه روی پوست ، از لباس راحتی استفاده کنید
حتی در روزهای آفتاب در فضای باز از ضد آفتاب استفاده کنید.
از تحریک کننده های مشخص شده خودداری کنید
