ارتباط بیش فعالی ناحیه‌ای از مغز با یک اختلال روانی

به گزارش Transparent و TNتحقیقات جدید محققان بریتانیایی نشان می‌دهد که فعالیت بیش از حد در ناحیه خاصی از مغز با علائم خاصی از اسکیزوفرنی مرتبط است و شناسایی این پیوند فرصت‌هایی را برای درمان هدفمندتر باز می‌کند.

اسکیزوفرنی یا اسکیزوفرنی یک اختلال روانی است که با دوره های مداوم یا مکرر روان پریشی مشخص می شود. علائم اصلی عبارتند از توهم (بیشتر توهمات شنوایی)، هذیان و اختلالات تفکر. علائم دیگر شامل کناره گیری اجتماعی، کاهش رفاه عاطفی و بی تفاوتی است.

یک مطالعه اخیر توسط محققان دانشگاه ناتینگهام نشان داد که انتقال عصبی بازدارنده معیوب و فعالیت غیر طبیعی در هیپوکامپ، توانایی فیلتر کردن اطلاعات بی‌اهمیت (یک فرآیند اصلی در بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی و توهم یا هذیان است، اما “یادگیری انجمنی” در این فرآیند است). ناتوانی در یادگیری تداعی، مانند “شرطی کردن ترس پاولوف” با علائم منفی این اختلال، از جمله کاهش انگیزه و پردازش هیجانی و پاداش همراه است.

اسکیزوفرنی یک بیماری مهم است. اسکیزوفرنی یک بیماری روانی است که به سه صورت خود را نشان می دهد و علائم منفی آن بی حالی، بی تفاوتی و درگیری در جامعه، علائم مثبت آن توهم و هذیان و علائم شناختی اختلال حافظه است. هر یک یا هر یک از این سه علامت می تواند در یک فرد در یک زمان رخ دهد.

نورون های مغز با ارسال پیام های شیمیایی به نام «انتقال دهنده های عصبی» با یکدیگر تعامل دارند. گاما آمینوبوتیریک اسید (GABA) یک مهارکننده مهم انتقال دهنده های عصبی است که برای مهار فعالیت عصبی و جلوگیری از تحریک بیش از حد نورون ها و عملکرد بیش از حد یا پاسخ دادن به محرک های نامرتبط مهم است.

هیپوکامپ بخشی از مغز است که در لوب گیجگاهی ما قرار دارد و نقش مهمی در خاطرات و احساسات ما دارد. نتایج این مطالعه نقش مهمی در کمک به محققان برای درک بیشتر چگونگی تأثیر جنبه‌های خاص اسکیزوفرنی بر این بخش از مغز ایفا خواهد کرد.

استوارت ویلیامز، دانشجوی فوق دکترا و نویسنده اصلی این مطالعه، می‌گوید: «ما می‌دانیم که افراد مبتلا به اسکیزوفرنی هیپوکامپ بیش از حد فعال دارند، بنابراین می‌خواهیم نگاهی دقیق‌تر به نحوه وقوع آن بیندازیم. از طریق مطالعات خود بر روی موش، ما توانستیم اهمیت مهار GABAergic در هیپوکامپ را در رابطه با علائم خاص مرتبط با اسکیزوفرنی تعیین کنیم. به ویژه، ما هیچ مدرکی پیدا نکردیم که نشان دهد مهار معیوب هیپوکامپ در رفتار در رابطه با فرآیندهای شناختی کلیدی که منجر به شروع توهم یا هذیان می شود، تداخل می کند. با این حال، ما دریافتیم که این فرآیند می تواند در ایجاد برخی از علائم منفی بیماری، مانند انحراف در یادگیری اجتماعی به شکل ترس های شرطی، نقش داشته باشد. نتایج این مطالعه ممکن است به توسعه درمانی هدفمند کمک کند که جنبه‌های خاصی از علائم اسکیزوفرنی مانند علائم نامطلوب را بهبود بخشد.

این مطالعه در مجله eNeuro منتشر شد.