اسراییل و اشتباه تاکتیکی – روابط عمومی

این روزنامه قدیمی ترین روزنامه اسرائیلی است و طبق دایره المعارف .dia Britannica معتبرترین آنها و اکثر خوانندگان آن تحصیل کرده اند. این نسخه از چند جهت حائز اهمیت است.

درست یک روز قبل از مقاله هاآرتص، تمام 4300 پمپ بنزین ایران به طور همزمان تعطیل شد و عرضه سوخت به جایگاه ها متوقف شد. علت این حادثه که برای مردم ایران سختی‌های زیادی را به همراه داشته، مدتی است که در هاله ای از ابهام قرار دارد تا اینکه خبرگزاری آنلاین روابط عمومی که معمولا زودتر از دیگران اطلاع داشت، از احتمال حمله سایبری خبر داد. دبیر شورای عالی فضای مجازی ایران در نهایت در گفت‌وگوی تلویزیونی گفت که حمله سایبری به پمپ بنزین‌ها احتمالاً توسط یک کشور خارجی انجام شده است، اما هنوز برای اعلام جزئیات زود است. فارس نیوز بار دیگر اولین خبرگزاریی بود که اخیرا مقاله ای را در هاآرتص منتشر کرد.

تاریخچه حملات سایبری اسرائیل به ایران

اسرائیل قبلاً در چندین حمله سایبری به ایران دست داشته است.

نیروگاه اتمی بوشهر: اولین حادثه حمله سایبری اسرائیل به ایران ممکن است مربوط به نیروگاه های استاکس نت و بوشهر باشد. استاکسنت برنامه مخربی بود که توسط دولت های آمریکا و اسرائیل در سال 2010 برای حمله به تاسیسات هسته ای ایران به ویژه نیروگاه بوشهر راه اندازی شد. یاهو نیوز بعداً اعلام کرد که هدف از این بازی که «بازی‌های المپیک» نامیده می‌شود، نابودی برنامه هسته‌ای ایران نیست، بلکه به دست آوردن زمان و ضربه زدن به دیپلماسی بوده است. ادوارد اسنودن، یکی از ماموران سابق سیا که تعدادی از اسناد مربوط به اطلاعات آمریکا را افشا کرده است، در مصاحبه با اشپیگل گفت که این برنامه مخرب با همکاری آژانس امنیت ملی آمریکا و اسرائیل ساخته شده است.

– زیرساخت های مخابراتی: در سال 1397، حمید فتاحی، معاون وزیر ارتباطات و رئیس هیات مدیره شرکت ارتباطات زیرساخت در توییتی مبنی بر “حمله های پراکنده” به برخی زیرساخت های ارتباطی، مدعی شد که منشأ این حملات اسرائیل بوده است. گلمرضا جلالی، رئیس سازمان پدافند غیرعامل کشور گفت: این حملات سایبری «در چند بخش» با کمک نسل جدید ویروس استاکسونت انجام شده است.

– تأسیسات نظامی پارچین: در 4 مرداد 1378 انفجاری در تأسیسات نظامی پارچین رخ داد. روز بعد، زوئی یازکلی، تحلیلگر سیاسی کانال 13 اسرائیل گفت که بمباران شب گذشته در شهر پارچین تهران “به نظر می رسد که نتیجه یک حمله سایبری بوده است.”

– تاسیسات هسته ای نطنز: 21 فروردین ماه سال جاری حادثه ای در تاسیسات هسته ای نطنز رخ داد. کانال دولتی کان اسرائیل روز یکشنبه (12 آوریل) گفت که “حادثه” در تاسیسات هسته ای نطنز کار اسرائیل و نتیجه “حمله سایبری جدید به ایران” بوده است.

– تاسیسات بندر شهید رجایی: در 20 اردیبهشت ماه سال جاری حمله قبلی به تاسیسات آبی و جاده ای بندر شهید رجایی. روز دوشنبه 29 اردیبهشت، واشنگتن پست به نقل از یک مقام دولت آمریکا که نامش فاش نشده و مقامات «دولت خارجی» که نامشان فاش نشده است، گزارش داده است که حمله سایبری اخیر به آب‌ها و جاده‌های بندر شهید رجایی در استان هرمزگان احتمالاً توسط آمریکایی‌ها انجام شده است. اسرائیل بود.

البته حملات قبلی اسرائیل به کشورمان به این موارد محدود نمی شود.

شباهت دو اتفاق و نکته عجیب

در 27 تیرماه سال جاری، نقص جهانی در سیستم‌های رایانه‌ای شرکت راه‌آهن رخ داد که در نتیجه صدها قطار از جمله ورودی و خروجی، مراکز فروش بلیط، خدمات حمل و نقل الکترونیکی و مسافری و … وب سایت شرکت راه آهن خبرگزاری آنلاین روابط عمومی در همان روز با انتشار تصویر تابلویی حاکی از حرکت قطارهای راه آهن ایران از اختلالات جهانی در سیستم ریلی شرکت راه آهن خبر داد که به هرج و مرج بی سابقه ای در ایستگاه های سراسر کشور منجر شده است. پیام قطار به دلیل حملات سایبری بر روی تابلوی اطلاعات قطارها نمایش داده شد. این پیام حاوی شماره تلفن نیز می باشد.

اما یکی از نکات قابل توجه حمله سایبری هفته گذشته این بود که در حمله سایبری اخیر به پمپ بنزین ها همین تعداد روی صفحه نمایش ها نمایش داده شد.

در این قیاس فکر ظریفی وجود داشت. تحقیقات شرکت امنیت سایبری آمریکا و اسرائیل چک پوینت در رابطه با حمله چهار ماه پیش نشان داد که حمله سایبری گروهی از هکرها به نام ایندیرا باعث اختلال گسترده در سیستم کامپیوتری شرکت راه آهن ایران شده است. حمله اسرائیل کار گروهی از هکرهای مظنون نبود.

پس اندکی دقت در این قیاس موضوع مهمی را توضیح می دهد. : اسرائیل مدعی شده است که حمله اخیر کار خود او بوده است و متن پیام در حمله اخیر شباهت انکارناپذیری با متن پیام در حمله قبلی دارد و منطقاً اسرائیل نمی تواند بگوید که این کار را انجام خواهد داد. دومی. این شباهت را تصادفی توجیه کنید. . این نشان می دهد که هر دو حمله کار اسرائیل بوده است و در مورد قبلی اسرائیل به دروغ به مسئولیت خود اعتراف کرده است و یا اینکه هیچ یک از این حملات کار اسرائیل نبوده است و این بار اسرائیل به دروغ ادعا کرده بود که این کار خودش است. به ویژه، روش هر دو حمله آسیب رساندن به پلت فرم خدمات عمومی است و هیچ یک از آنها هدف نظامی را در نظر نمی گیرند، موضوعی که هاآرتص اخیراً به آن اذعان کرده است.

آیا دولت اسرائیل با مردم ایران دشمنی دارد؟

جامعه شناسان می گویند که افکار عمومی در این شرایط ممکن است در مواجهه با دشمن به انتقام از یک موضوع غیرنظامی خشنود شوند و یا دشمن را در تلافی از مردم عادی و زندگی روزمره شان توجیه کنند. باورش دردناکه بزرگان به یاد می آورند که وقتی دولت بعث عراق در یک رویارویی درمانده شد و کورکورانه موشک های اسکاد بی را با کمک قدرت های بزرگ هدف قرار داد، عده ای به تدریج فریاد «پاسخ موشکی» سر دادند. می توان انتظار داشت انتقام بگیرد. اما واضح است که کشوری که با مردم خود دشمنی کرده است، بیشتر از آن متنفر خواهد شد.

تا آنجا که می دانیم، زیرساخت های خدمات عمومی که به طور مستقیم با امنیت و آرامش همه مردم ارتباط دارد، هرگز هدف حملات سایبری ایران در اسرائیل و حتی ایالات متحده نبوده است. البته ایران درباره برنامه سایبری جهانی نیز حرف های زیادی برای گفتن دارد و دو سال پیش وزارت امنیت داخلی آمریکا در بیانیه ای درباره حمله سایبری ایران گفت: «ایران برنامه سایبری دارد. آمریکا را تهدید می کند. در این بیانیه آمده است: «ایران می‌تواند حداقل برخی از مهم‌ترین زیرساخت‌های آمریکا را برای مدت محدودی نابود کند». بنابراین، رفتار اسرائیل نه تنها پیشگیرانه، بلکه غیرقابل برگشت است و ابتکاری برای تضعیف امنیت و آرامش مردم ایران است.

مشکل نفوذ به زیرساخت‌های عمومی را نمی‌توان مانند مشکل تحریم‌های همجنس‌گرایان بررسی کرد و در هر دو مورد، اعتراض عمومی را می‌توان وسیله‌ای برای اعمال فشار دانست. در سیستم ممکن است عده ای تحریم ها و مشکلات خود را به تصمیمات سیاسی نسبت دهند و آن را به انتخاب خود یا سیاستمداران بسپارند، اما چه کسی می تواند بگوید مردم با مردمی دشمن و کینه توز هستند؟ آیا سیستم را نادیده می گیرید؟

ملت ایران در جنگ هشت ساله علیه تجاوزات میهن خود وحدت نشان داده اند. بنابراین، انتظار این که اگر امنیت عمومی مردم هدف دشمن قرار گیرد، مردم به دلیل اعتراض به نظام حرکت، این کار را انجام دهند، اشتباه تاکتیکی عجیبی است. این خواسته کاملاً در تضاد با پیام های دوستانه ای است که دولت اسرائیل گاهی سعی می کند به مردم ایران ارسال کند.

آب گل و اینترنت ملی!

من همیشه به این نکته اشاره کرده ام که به جای نام مستعار اینترنت ملی (اینترنت جهانی برای مردم قطع می شود) از عبارت شبکه ملی اطلاعات (ایجاد یک شبکه مستقل که در آن اطلاعات مستقل از سازمان ها و ادارات و خدمات دولتی ذخیره می شود) آمده است. اینترنت) همانطور که وزیر سابق فناوری اطلاعات نیز همین تفاوت را تایید کرد و اساساً به دومی دروغ گفت. اما زمان حمله سایبری اخیر و زمان بروز مشکل اینترنت در کشور ما نیز حائز اهمیت است. این روزها مجلس طرحی به نام حمایت از حقوق کاربران فضای مجازی را تصویب کرد که هم اکنون در مرحله آزمایش برای تصمیم گیری نهایی است. افکار عمومی با دقت در حال اجرای این طرح هستند و اگر قصد تضعیف یا محدود کردن عمدی دسترسی مردم به اینترنت را دارند، علیرغم وعده های مسئولان، مخالفان زیادی از جمله آقای آقاهرانی نماینده مردم تهران دارد. مجلس شورای اسلامی و یکی از حامیان این طرح تعداد آنها را تایید کرد.

تقارن زمانی این حمله سایبری با شرایطی که ممکن است برخی افراد در سایه طرح شبکه ملی اطلاعات در اینترنت ملی جست و جو کنند، از جمله، توانایی موافقان محدودیت استفاده از این سایبرنت را افزایش می دهد. حمله به عنوان دلیل بر ضرورت، علاوه بر حمله مستقیم به امنیت و آرامش مردم، مسلماً در رفع مقاومت آنها در برابر محدودیت ها بی تأثیر نیست.

1717