یک بازیگر تئاتر در گفتوگو با آنا؛
آساره هداوند بازیگر نمایش «خیلی زود عادت میکنیم» گفت: غرق شدن در روزمرگیهای زندگی اتفاق بدی است که برای عموم انسانها میافتد، گاه عامدانه و گاه غیرعمد خود را صرف چیزهایی میکنیم که اصل زندگی ما نیستند.
به گزارش خبرنگار فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا، نمایش «خیلی زود عادت میکنیم» به نویسندگی وحید جباری و کارگردانی پرستو کرمی تا پانزدهم تیر ماه در کارگاه نمایش تئاتر شهر روی صحنه میرود. بازیگران این نمایش مسعود خواجه وند، آساره هداوند، هوشمند هنرکار و آتیه جاوید هستند.
آساره هداوند بازیگر درباره نقش خود به آنا میگوید: کتی زنی برآمده از جامعه ایرانی است که تازه ازدواج کرده و به خواست همسرش ترجیح داده جشن عروسی نگیرد و مخارج ازدواجش را هزینه یک خانه کلنگی برای شروع زندگی مشترکش کند در این مسیر زندگی روزمره مشکلاتی ناشی ا زنگاه مردسالارانه برایش ایجاد میشود.
وی با اشاره به اینکه بخشی از مشکلات این زندگی ناشی از جبر جامعه و برخی بی تفاوتی هاست، گفت: با شروع تفاوت عقیدهها کتی شناختی جدید نسبت به همسرش پیدا میکند و اتفاقات تازهای میافتد.
هداوند اظهار داشت: غرق شدن در روزمرگیها بدترین اتفاقی است که برای انسان میتواند بیافتد و متأسفانه الان بین مردم خیلی زیاد است. البته بخشی از مسائل به خاطر شرایط اقتصادی رخ میدهد، زن و مردی که به خاطر وضعیت اقتصادی مجبورند به کارهایی تن بدهند، پدر و مادری که به خاطر فرزندانشان برخی کارها را میپذیرند، تمام روزشان را صرف کار میکنند و دیگر وقتی برای زندگی کردن پیدا نمیکنند.
این بازیگر تئاتر گفت: مگر ما کار نمیکنیم تا زندگی بهتری داشته باشیم پس چرا آنقدر از خود زندگی فاصله میگیریم؟ خیلی از بچهها مدت زمان زیادی از روز را در مهدهای کودک میگذرانند و پدر و مادرهایشان شاغل هستند، دیگر فرصتی برای وقت گذراندن با فرزندانشان ندارند و روز تعطیل را هم به معاشرت با غیر فرزندانشان میگذرانند و این کم رنگی برای بچهها به شدت آسیب زننده است.
وی با اشاره به اینکه ما در طول روز هم به عادتهایی تن میدهیم که آگاهانه هستند، اما تلاشی برای حل آنها نمیکنیم، توضیح داد: در پروسه ابتدایی تمرین به این مسائل فکر نمیکردم، اما به تدریج و با خلق کاراکتر به این نکات ریز توجه کردم و هر جایی که عادتی در طول روز داشت طبق روال انجام میدادم، آنها را یادداشت کردم و بعد مدتی فهمیدم که ۹۰ درصد زندگی ما براساس این عادات روزمره است.
وی درباره فرهنگ سازی تئاتر گفت: این آرزوی تک تک تئاتریها است که تماشای تئاتر یک فرهنگ شود و خوشحالم که این نمایش مورد توجه مخاطب قرار گرفته و حتی مخاطبی داشتیم که دو بار به دیدن کار آمده است.
هداوند اظهار داشت: این روزها تئاتریها هم خیلی کارها را از سر بیکاری یا اینکه دچار سانسور و دردسرهای دیگر نشوند روی صحنه میبرند، اما به این فکر نمیکنند که مخاطب با ذره بین خود روی صندلی به تفکر مشغول است من هم شاید قبلا تنها به کار کردن و داشتن رزومه فکر میکردم، اما الان مخاطبینی را میبینم که چه بخواهم و نخواهم مرا مورد نقد و بررسی موشکافانه خود قرار میدهند.