به گزارش روابط عمومی، فانتوم در مقایسه با دیگر هواپیماهای هم‌دوره خود، یک غول بود. بیشتر جنگنده‌ها تنها یک صندلی دارند، ولی F۴ دارای دو صندلی بود. یک صندلی برای خلبان در جلو و یک صندلی برای افسر رادار و سلاح در عقب. وزن یک هواپیمای F۴ با بار کامل حدود ۲۸ تن بود؛ جنگنده میراژ۳ فرانسه، ۱۴ تن وزن داشت و جنگنده MiG-۲۱ شوروی سابق تنها ۱۰ تن وزن داشت. جنگنده F۴ با ۱۹ متر طول، حدود سه متر بلندتر از دو جنگنده دیگر بود.
بیشتر بخوانید:
جنگنده فانتوم، ابعاد بزرگی دارد و دو موتور بزرگ جنرال‌الکتریک J۷۹، برروی آن نصب هستند. این هواپیما با وجود وزن بالایش می‌تواند با سرعت ۲.۲ ماخ پرواز کند و به ارتفاع ۶۰ هزار پایی برسد. اندکی بعد از اولین پرواز این جنگنده در ماه می سال ۱۹۵۸، شانزده رکورد جهانی را شکست؛ از جمله صعود به ارتفاع ۹۸ هزار پایی در سال ۱۹۵۹ و رکورد سرعت را با ۱۶۰۶ مایل در ساعت درسال ۱۹۶۱ شکست.
سایز و قدرت موتور فانتوم، این امکان را برای این جنگنده فراهم کرد که بتواند حجم بار قابل توجهی را حمل کند. فانتوم F۴ قابلیت حمل ۸هزار کیلوگرم موشک، بمب و مخازن سوخت خارجی را داراست. این در حالی است که هواپیمای میراژ تنها می‌تواند ۴۵۰۰ کیلوگرم بار حمل کند و ظرفیت MiG-۲۱ ، تنها ۱۳۵۰ کیلوگرم است. F۴ به علاوه می‌توانست بار بمب یک بمب‌افکن B۲۹ جنگ جهانی دوم و چهار برابر حجم بار یک هواپیمای B۱۷ را حمل کند. در نبردهای هوایی، فانتوم می‌تواند چهار موشک گرمایاب AIM-۸ Sidewinder را حمل کرده و همراه با آن، چهار موشک رادار نیمه فعال AIM-۷ Sparrow را نیز جابجا کند.
همه این ویژگی‌ها، فانتوم را تبدیل به یکی از ارزشمندترین و همه‌کاره‌ترین هواپیماهای جنگی جهان تبدیل کرد. F۴ یک هواپیمای چندمنظوره واقعی بود که توانایی انجام نبردهای هوا به هوا و هوا به زمین را داراست.
نقطه‌عطف نهایی داستان فانتوم، در جنگ ویتنام بود که در آن F۴، اولین حضورش در جنگ را تجربه و شهرتش را تثبیت کرد. اما چند نقص در این جنگنده به شدت جلب توجه می‌کرد: موتورهای F۴ رد دود مشهودی را از خود به جای می‌گذاشتند. مدل‌های ابتدایی، فاقد یک لوله داخلی برای شلیک بودند و این درحالی بود که بیشتر موشک‌های هوا به هوا، اهداف خود را از دست می‌دادند. در این جنگ، هواپیماهای جنگنده کوچکتری مثل MiG-۱۷، MiG-۱۹ و MiG-۲۱ قدرت مانور بیشتری داشتند.
البته در سال‌های بعد هواپیمای فانتوم نیز تکامل یافت و مدل‌های بعدی این جنگنده مسلح‌تر شدند و خلبانان یاد گرفتند که از سرعت بالای F۴ برای بالا رفتن و دایوهای ناگهانی بهره ببرند. در سال ۱۹۷۲ بود که نسبت کشتار این هواپیمای جنگنده نسبت به گذشته بهبود چشمگیری پیدا کرد.
یونان، ترکیه و کره‌جنوبی هنوز تعدادی از هواپیمای F۴ را در اختیار دارند. نیروی هوایی ارتش ایران هم تعداد از این جنگنده قدرتمند را در اختیار دارد. پیروزی‌های هوایی هواپیماهای اف-۴ ایران در جنگ ایران و عراق بی‌شمار است و جنگنده‌های غربی و شرقی بسیاری مقابل توانایی این پرنده بی‌نظیر تسلیم شدند.
۲۹ فروند میگ-۲۱، ۲۱ فروند میگ-۲۳، ۱۵ فروند سوخو-۱۷، ۲ فروند میراژ اف۱، ۱ فروند سوپر اتاندارد و ۱ فروند توپولف-۲۲ بخشی از شکارهای فانتوم‌های ارتش ایران در جنگ با عراق بودند.
در گزارش «یکی از برترین جنگنده‌های تاریخ در آسمان ایران» بیشتر بخوانید.
بیشتر بخوانید:
۵۸۵۸
