خلاصه کتاب ترنم رضا مهدوی | شناخت موسیقی دستگاهی ایران

خلاصه کتاب ترنم: برنامه هایی برای شناخت موسیقی دستگاهی ایران در رادیو تهران (نویسنده رضا مهدوی)

کتاب «ترنم» نوشته رضا مهدوی، دریچه ای گشاده به شناخت موسیقی دستگاهی ایران است. این اثر ارزشمند، محتوای گفتارهای رادیویی او را در قالب متنی جذاب و قابل فهم گردآوری کرده و به خواننده فرصت می دهد تا به عمق ساختارها، دستگاه ها و آوازهای این موسیقی کهن سفر کند و مفاهیم پیچیده را به زبانی ساده بیاموزد.

دنیای موسیقی دستگاهی ایران، گستره ای عمیق و پر از ظرایف است که اغلب برای عموم مردم دشوار و غیرقابل دسترس به نظر می رسد. اما برخی آثار، همچون «ترنم»، این مرزها را در هم می شکنند و راهی هموار برای درک این هنر اصیل فراهم می آورند. کتاب «ترنم» که ثمره تلاش های استاد رضا مهدوی است، نمونه ای برجسته از این تلاش های روشنگرانه به شمار می رود. این اثر، تنها یک معرفی خشک و خالی از دستگاه ها نیست؛ بلکه روایتی زنده و پویا از گفتارهایی است که روزگاری از امواج رادیو تهران به گوش شیفتگان موسیقی می رسید و اکنون در قالب کلماتی دلنشین، راهنمای بسیاری برای کشف زیبایی های پنهان موسیقی ایرانی شده است.

آشنایی با ترنم و خالق آن: سفری به قلب موسیقی دستگاهی ایران

برای درک عمق و اهمیت کتاب «ترنم»، ابتدا باید با خاستگاه و خالق آن آشنا شد. این کتاب، بیش از آنکه صرفاً یک متن تألیفی باشد، گواه تلاشی صادقانه برای به اشتراک گذاشتن دانش موسیقی با طیف وسیعی از مردم است. اثری که از دل برنامه های زنده رادیویی برخاسته و با قلمی شیوا، به صفحات کتاب جان بخشیده است.

پیشینه و خاستگاه کتاب: از امواج رادیو تا صفحات کتاب

«ترنم» ریشه در دل امواج رادیو دارد؛ در واقع، این کتاب مجموعه گفتارهایی است که در برنامه ای با همین نام، طی سال های ۱۳۸۱ تا ۱۳۸۳، پنج شنبه ها به صورت زنده و مستقیم از شبکه تهران پخش می شد. در آن دوران، استاد رضا مهدوی با وجود تمام محدودیت ها و دشواری های کار رادیویی، با عزمی راسخ تلاش کرد تا پلی میان پیچیدگی های موسیقی دستگاهی و شنوندگان عمومی ایجاد کند. او خود را متعهد می دانست که به انبوه علاقه مندان موسیقی فرصت شناخت چارچوب کلی ردیف، دستگاه ها و آوازهای موسیقی ایرانی را بدهد. این گفتارها، نه تنها با سنتورنوازی خود نویسنده همراه بود، بلکه از حضور استادان و هنرمندان برجسته نیز بهره می برد تا آثار معیار در این زمینه معرفی و ذوق شنوندگان مستعد برای شناخت عمیق تر تحریک شود. از همین رو، «ترنم» ابتدا تجربه ای شنیداری بود که مخاطب را در هر هفته، گامی به سوی درک بهتر موسیقی ایرانی پیش می برد و اکنون در قالب کتاب، این تجربه ماندگار و قابل دسترسی شده است.

هدف اصلی نویسنده: ساده سازی پیچیدگی ها برای عموم

هدف اصلی رضا مهدوی از تدوین و انتشار این اثر، فراتر از صرفاً انتقال اطلاعات بود. او به دنبال آن بود که مفاهیم دشوار و تخصصی موسیقی دستگاهی را به زبانی ساده و قابل فهم برای عموم مردم بیان کند. در واقع، دغدغه اصلی او این بود که ردیف، دستگاه ها و آوازها، نه به عنوان مفاهیمی انتزاعی و دور از دسترس، بلکه به عنوان اجزای زنده ای از فرهنگ و هنر ایران به مخاطبان معرفی شوند. این رویکرد، «ترنم» را از بسیاری از کتب مرجع موسیقی شناسی متمایز می کند؛ چرا که کمتر کتابی با این سطح از دسترسی پذیری و با چنین تمرکزی بر مخاطب عام توانسته است به این موضوع بپردازد. نویسنده، با بهره گیری از تجربه رادیویی خود، توانست فضایی صمیمی و دوستانه برای آموزش ایجاد کند و همین فضای گفتمانی به خوبی به صفحات کتاب منتقل شده است.

اهمیت و جایگاه ترنم در گنجینه موسیقی ایران

کتاب «ترنم» به دلیل رویکرد مردمی و کاربردی اش، جایگاه ویژه ای در میان منابع موسیقی شناسی ایران دارد. این کتاب نه تنها نیاز مخاطبان عام را به شناخت اولیه از موسیقی دستگاهی برطرف می کند، بلکه به عنوان یک منبع معتبر برای دانشجویان و پژوهشگران نیز قابل استفاده است. اهمیت این اثر در چند بعد قابل بررسی است: نخست، نقش بی بدیل آن در ترویج شناخت موسیقی دستگاهی در سطح عمومی جامعه؛ دوم، تبدیل گفتارهای رادیویی به متنی مکتوب که ارزش تاریخی و مستندسازی فراوانی دارد؛ و سوم، ارائه مفاهیم پیچیده به شکلی دسترس پذیر که می تواند الهام بخش بسیاری از هنرجویان و علاقه مندان باشد. «ترنم» در واقع یک راهنمای کاربردی است که به خواننده کمک می کند تا بدون نیاز به پیش زمینه قوی موسیقیایی، گامی مؤثر در مسیر درک و لذت بردن از موسیقی سنتی ایران بردارد.

خواننده با مطالعه این کتاب، نه تنها با اسامی و ساختارهای دستگاه ها آشنا می شود، بلکه فضایی از تجربه شنیداری را لمس می کند که گویی خود در استودیوی رادیو نشسته و به سخنان استاد مهدوی گوش می دهد. این حس همراهی، از ویژگی های برجسته «ترنم» است که آن را به یک مرجع ارزشمند برای هر علاقه مند به موسیقی ایرانی تبدیل کرده است.

غرق شدن در نغمه ها: مروری جامع بر محتوای ترنم

قلب کتاب «ترنم» در شرح و تفصیل دستگاه ها و آوازهای موسیقی ایرانی نهفته است. رضا مهدوی با شیوه ای ماهرانه، خواننده را از مبانی اولیه به سمت پیچیدگی های ظریف تر هدایت می کند، اما همواره سادگی و فهم پذیری را مد نظر دارد. در این بخش، به مرور جامع محتوای این اثر خواهیم پرداخت تا ببینیم چگونه هر دستگاه و آواز در این کتاب جان می گیرد و به مخاطب شناسانده می شود.

مقدمات آشنایی با ردیف، دستگاه و آواز: کلید گشایش دریچه های موسیقی

پیش از ورود به جزئیات دستگاه ها و آوازها، نویسنده با یک پیش درآمد هوشمندانه، زمینه لازم برای درک مباحث اصلی را فراهم می کند. او در این بخش به تعریف مفاهیم بنیادینی می پردازد که هر علاقه مند به موسیقی دستگاهی باید با آن ها آشنا باشد: ردیف، دستگاه و آواز. ردیف، به عنوان نقشه راه و اسکلت اصلی موسیقی ایرانی، با ظرافت خاصی توضیح داده می شود تا خواننده اهمیت حفظ و یادگیری آن را درک کند. دستگاه، به عنوان یک سیستم ملودیک و آواز، به عنوان زیرشاخه ای که از یک دستگاه اصلی منشعب می شود، به شیوه ای واضح معرفی می گردند. این مقدمات، به خواننده کمک می کند تا با یک پایه و اساس محکم، وارد جهان پر رمز و راز موسیقی دستگاهی شود و از سردرگمی در میان اصطلاحات پیچیده جلوگیری می کند.

کشف جهان دستگاه ها و آوازها: از شور تا راست پنجگاه

محور اصلی «ترنم»، پرداختن به هفت دستگاه اصلی و برخی آوازهای مرتبط با آن هاست. نویسنده با زبانی شیوا، فضای حسی و ویژگی های منحصربه فرد هر یک را تشریح می کند، گویی که خواننده را به یک سفر صوتی دعوت کرده است.

دستگاه شور: مادر دستگاه ها و آوازهایش

«دستگاه شور» به دلیل وسعت و نفوذش در موسیقی ایرانی، اغلب به عنوان مادر دستگاه ها شناخته می شود. مهدوی، شور را نه تنها از منظر فنی، بلکه از جنبه حسی و عاطفی آن معرفی می کند؛ دستگاهی که می تواند همزمان حس غم، شادی، امید و اندوه را در خود جای دهد. پس از معرفی خود شور، کتاب به سراغ آوازهای پیوسته به آن می رود که هر یک جهانی مستقل اما متصل به شور را می آفرینند:

  • آواز ابوعطا: با لحنی حماسی و شورانگیز، اما در عین حال با نغمه های غم انگیز.
  • آواز بیات ترک (زند): فضایی آرام تر و عاشقانه، با قابلیت ورود به گوشه های متعدد.
  • آواز افشاری (افشار): لحنی محزون و عارفانه، مناسب برای بیان احساسات عمیق.
  • آواز دشتی: با ویژگی های بومی و فولکلوریک، یادآور مناطق صحرایی و غم تنهایی.
  • آواز کرد بیات: فضایی میانه میان شور و بیات اصفهان، با لحنی لطیف و دلنشین.

نویسنده با ظرافت هر یک از این آوازها را توصیف می کند، به گونه ای که حتی بدون شنیدن موسیقی، خواننده می تواند تا حدودی با حال و هوای آن ها آشنا شود.

دستگاه سه گاه: پرده برداری از رازهای درون

«دستگاه سه گاه» از دستگاه های محزون و در عین حال عرفانی موسیقی ایرانی است. مهدوی به زیبایی فضای درون گرایانه سه گاه را تصویر می کند؛ دستگاهی که برای بیان احساسات عمیق، تأمل و نیایش مناسب است. او چگونگی حرکت ملودی ها در این دستگاه را به گونه ای شرح می دهد که شنونده احساس می کند در حال ورود به یک دنیای معنوی و پر رمز و راز است.

دستگاه چهارگاه: حماسه و شور

«دستگاه چهارگاه» با ویژگی های حماسی و شورانگیز خود، از دیگر دستگاه های مهم موسیقی ایرانی است. رضا مهدوی این دستگاه را به عنوان نمادی از شکوه و عظمت معرفی می کند؛ دستگاهی که برای بیان مفاهیم قهرمانانه و شورآفرین به کار می رود. او به ویژگی های خاص گوشه ها و پرده های چهارگاه اشاره می کند که این فضای حماسی را ایجاد می کنند، اما همواره از زبانی استفاده می کند که برای شنونده عادی قابل درک باشد.

دستگاه همایون و آواز بیات اصفهان: شکوه و دلنشینی

«دستگاه همایون» از دستگاه های باوقار و اصیل موسیقی ایرانی است که همزمان می تواند هم حسی از غم و اندوه عمیق را القا کند و هم حس غرور و شکوه. مهدوی پس از معرفی همایون، به سراغ آواز «بیات اصفهان» می رود که گرچه از همایون منشعب شده، اما هویتی مستقل و بسیار پرکاربرد در موسیقی ایرانی دارد. او بیات اصفهان را به عنوان آوازی دلنشین و شیرین معرفی می کند که بسیاری از تصنیف ها و قطعات زیبا در آن ساخته شده اند و به تمایزات و ارتباط آن با همایون می پردازد.

دستگاه ماهور: شادی و گستردگی

«دستگاه ماهور» به دلیل شباهت ساختاری به گام ماژور غربی، فضایی شاد و گسترده دارد. مهدوی ماهور را به عنوان دستگاهی معرفی می کند که قابلیت های فراوانی برای شادی بخشی، گستردگی و حرکت دارد. در این بخش، او به رنگ های ماهور و راک های ماهور نیز اشاره می کند؛ این دو بخش فرعی در ماهور، نشان دهنده ابعاد وسیع و تنوع ملودی در این دستگاه هستند و نویسنده به چگونگی نقش آن ها در تکمیل فضای ماهور می پردازد.

دستگاه نوا: آرامش و عرفان

«دستگاه نوا» دستگاهی است که با ویژگی های آرامش بخش، عرفانی و معنوی شناخته می شود. رضا مهدوی به خوبی حال و هوای خاص نوا را تبیین می کند؛ دستگاهی که برای لحظات تأمل، سکوت و رسیدن به آرامش درونی مناسب است. او به این نکته اشاره دارد که نوا اغلب برای بیان مفاهیم فلسفی و روحانی به کار می رود و شنونده را به سفری درونی دعوت می کند.

دستگاه راست پنجگاه: گنجینه ای از مقام ها

«دستگاه راست پنجگاه» را می توان به نوعی یک دستگاه جامع و دانشنامه ای در نظر گرفت؛ چرا که قابلیت ورود به بسیاری از دستگاه ها و آوازها را دارد و از این رو، دستگاهی بسیار پیچیده و فنی محسوب می شود. مهدوی با توجه به هدف کتاب، این پیچیدگی را به نحوی ساده سازی می کند تا خواننده بتواند به درکی کلی از جایگاه و اهمیت این دستگاه برسد. او به قابلیت های فراوان راست پنجگاه در ترکیب گوشه ها و مقام ها اشاره می کند که آن را به یک شاهکار در ردیف موسیقی ایرانی تبدیل کرده است.

روش آموزشی مهدوی در تمام این بخش ها، یکسان و مبتنی بر انتقال تجربه شنیداری به متن است. او با استفاده از زبان محاوره ای اما متین و فنی، مفاهیم را به شکلی بیان می کند که گویی خواننده در حال گفت وگو با یک معلم دلسوز و باتجربه است. این شیوه، درک و به خاطر سپردن مطالب را آسان تر می کند.

«ترنم»، صرفاً یک کتاب آموزش موسیقی نیست؛ بلکه سفری است به جان نغمه ها، همراه با راهنمایی دلسوز که پیچیدگی ها را به زبانی ساده و ملموس بیان می کند تا هر شنونده ای بتواند لذت شناخت موسیقی دستگاهی را تجربه کند.

رویکرد آموزشی و ترویجی نویسنده در پرداختن به هر دستگاه/آواز

یکی از درخشان ترین ویژگی های کتاب «ترنم»، رویکرد آموزشی و ترویجی استاد مهدوی است. او به خوبی می دانست که مخاطب رادیویی و سپس کتاب، لزوماً یک موسیقی دان حرفه ای نیست، بلکه فردی است علاقه مند به شناخت این هنر. بنابراین، تمام توضیحات، مثال ها و شیوه های انتقال دانش، بر پایه همین اصل شکل گرفته اند. مهدوی از اصطلاحات تخصصی تنها در مواقع ضروری و همراه با توضیحات ساده استفاده می کند. او سعی می کند با تشبیهات و مثال هایی که برای شنونده عمومی قابل فهم است، فضای حسی هر دستگاه یا آواز را منتقل کند. به عنوان مثال، اشاره به سنتورنوازی خود او در برنامه های رادیویی و همچنین مصاحبه با استادان، نشان دهنده عمق و پشتوانه عملی مباحث است. این شیوه نه تنها به درک بهتر کمک می کند، بلکه شوق یادگیری را در مخاطب برمی انگیزد و او را به جست وجوی بیشتر در دنیای موسیقی ایرانی تشویق می کند. این کتاب در واقع یک راهنمای خودآموز عمیق و در عین حال شیرین برای ورود به این دنیای غنی است.

کالبدشکافی ترنم: تحلیل و بازتابی از یک تجربه شنیداری

برای درک کامل ارزش های کتاب «ترنم»، صرفاً مرور محتوای آن کافی نیست؛ بلکه باید به تحلیل عمیق تر سبک نگارش، نقاط قوت و تأثیرگذاری آن پرداخت. این کتاب چگونه توانسته است جایگاه ویژه ای در میان منابع موسیقی شناسی پیدا کند؟

سبک نگارش و دستاوردهای ویژه: سادگی در عمق

مهم ترین دستاورد «ترنم» در سبک نگارش آن نهفته است. رضا مهدوی با وجود پرداختن به مباحث تخصصی موسیقی دستگاهی، زبانی بسیار ساده، روان و قابل فهم را به کار گرفته است. این سادگی، به هیچ وجه به معنای سطحی نگری نیست؛ بلکه نشان دهنده تبحر و دانش عمیق نویسنده است که می تواند پیچیده ترین مفاهیم را به گونه ای بیان کند که حتی یک مبتدی نیز بتواند آن را درک کند. تأثیر فرم رادیویی در ساختار و محتوای کتاب کاملاً مشهود است. جملات کوتاه، لحن محاوره ای اما متین، و تقسیم بندی منطقی مطالب که در برنامه های رادیویی برای حفظ تمرکز شنونده ضروری است، به خوبی به متن کتاب منتقل شده اند. این شیوه نگارش، خوانایی کتاب را به شدت افزایش داده و آن را به اثری دوست داشتنی و قابل دسترس برای طیف وسیعی از مخاطبان تبدیل کرده است. خواننده، در حین مطالعه، گویی صدای گرم نویسنده را می شنود و خود را در یک گفت وگوی آموزشی و صمیمی می یابد.

نقاط قوت بی بدیل: دریچه ای به شناخت

«ترنم» دارای نقاط قوت برجسته ای است که آن را از بسیاری از آثار مشابه متمایز می سازد. این نقاط قوت، همگی در راستای هدف اصلی کتاب، یعنی ترویج و تسهیل شناخت موسیقی دستگاهی، عمل می کنند:

  • جامعیت در عین سادگی: کتاب به نسبت حجم خود، پوشش نسبتاً جامعی از دستگاه ها و آوازها ارائه می دهد، اما این جامعیت هرگز به بهای پیچیدگی نیست و برای عموم قابل فهم است.
  • نقش ترویجی و آموزشی بی بدیل: «ترنم» را می توان یکی از مهم ترین آثار در زمینه ترویج و مردمی سازی شناخت موسیقی دستگاهی دانست که توانسته است بسیاری را به این حوزه علاقه مند کند.
  • دسترسی پذیری مفاهیم پیچیده: نویسنده با هنرمندی خاصی، اصطلاحات و مباحث فنی موسیقی را به زبانی روان و با استفاده از تشبیه ها و مثال های مناسب تبیین می کند.
  • ارزش مستند تاریخی: این کتاب نه تنها یک اثر آموزشی است، بلکه به عنوان یک سند تاریخی از برنامه های رادیویی مهم در دهه هشتاد خورشیدی، که نقش مؤثری در آموزش عمومی موسیقی داشتند، محسوب می شود.

این نقاط قوت در کنار هم، «ترنم» را به یک منبع ارزشمند و بی بدیل برای هر کسی که قصد ورود به دنیای موسیقی دستگاهی ایران را دارد، تبدیل کرده است.

چه کسانی از ترنم بیشترین بهره را می برند؟

کتاب «ترنم» برای طیف وسیعی از مخاطبان، ارزشی بی نظیر دارد. در اینجا به دسته های اصلی مخاطبان و دلیل بیشترین بهره مندی آن ها از این اثر اشاره می شود:

  • علاقه مندان به موسیقی سنتی و دستگاهی ایران: کسانی که به دنبال راهی برای آشنایی عمیق تر با ردیف ها، دستگاه ها و آوازهای موسیقی ایرانی هستند و می خواهند دانش خود را به شکلی نظام مند افزایش دهند، «ترنم» را منبعی فوق العاده کاربردی خواهند یافت.
  • دانشجویان و پژوهشگران موسیقی: برای این گروه، «ترنم» می تواند به عنوان یک منبع مقدماتی عالی یا یک مرجع سریع برای مرور مفاهیم اصلی موسیقی شناسی ایرانی به کار رود. همچنین، رویکرد ساده سازی مفاهیم توسط مهدوی می تواند الهام بخش روش های تدریس و پژوهش آن ها باشد.
  • شنوندگان برنامه های رادیویی: کسانی که با برنامه ترنم در دهه هشتاد آشنایی داشته اند، می توانند با مطالعه کتاب، به متنی جامع از گفتارهای آن برنامه ها دست یابند و مباحث را بار دیگر مرور کنند.
  • هنرجویان و مدرسان موسیقی: این کتاب می تواند به عنوان یک متن کمک آموزشی ساده و در عین حال عمیق در کلاس های موسیقی سنتی مورد استفاده قرار گیرد، زیرا مفاهیم را به شیوه ای روان و قابل درک برای هنرجویان بیان می کند.
  • خوانندگان عمومی علاقه مند به فرهنگ و هنر: کسانی که به دنبال کتاب های آموزنده و تخصصی در حوزه موسیقی ایرانی هستند و می خواهند درک خود را از یکی از مهم ترین بخش های فرهنگ و هنر ایران افزایش دهند، در «ترنم» گوهری بی نظیر خواهند یافت.

این گروه های مختلف می توانند از این کتاب به عنوان یک پله مطمئن برای ورود به اقیانوس بیکران موسیقی ایرانی استفاده کنند.

ترنم در قیاس با دیگر آثار: رویکردی متمایز

در مقایسه با بسیاری از کتب مقدماتی موسیقی دستگاهی که اغلب رویکردی آکادمیک و فنی دارند، «ترنم» به دلیل خاستگاه رادیویی و تمرکز بر مخاطب عام، کاملاً متمایز است. بسیاری از کتاب ها به عمق تئوریک و تاریخی موسیقی می پردازند که برای دانشجویان رشته موسیقی ضروری است، اما ممکن است برای علاقه مندان عمومی دشوار باشد. «ترنم» اما، تمرکز خود را بر روی ایجاد یک تجربه شنیداری-خواندنی دوستانه و آموزشی قرار داده است. در حالی که دیگر کتب ممکن است به جزئیات گوشه ها، ریتم ها و فواصل بپردازند، مهدوی بر روی انتقال «حس» و «ویژگی کلی» هر دستگاه تأکید دارد، چیزی که برای شنونده عادی بسیار ملموس تر است. این کتاب در واقع مکمل خوبی برای منابع تخصصی تر است و می تواند به عنوان نقطه ای برای شروع سفر در دنیای موسیقی ایرانی عمل کند، قبل از آنکه خواننده به سراغ منابع فنی تر برود.

نتیجه گیری: پژواک ترنم در جان ها

کتاب «ترنم: برنامه هایی برای شناخت موسیقی دستگاهی ایران در رادیو تهران» اثری است که فراتر از یک خلاصه یا معرفی ساده عمل می کند. این کتاب، میراث ارزشمندی از تلاش های یک هنرمند دغدغه مند، استاد رضا مهدوی، برای پیوند زدن عموم مردم با یکی از ریشه دارترین و زیباترین هنرهای ایران است. ارزش این اثر نه تنها در محتوای غنی آن، بلکه در شیوه خاص بیان و روح انسانی حاکم بر آن نهفته است که خواننده را در مسیر شناخت موسیقی دستگاهی ایران، گام به گام همراهی می کند.

«ترنم» به خوبی نشان می دهد که چگونه می توان پیچیده ترین مفاهیم را با زبانی ساده و لحنی دوستانه، به گونه ای منتقل کرد که برای همه قابل درک و دلنشین باشد. این کتاب، دریچه ای به شناخت عمیق تر دستگاه ها و آوازهای موسیقی ایرانی است که با رویکردی نوآورانه، فاصله میان دانش تخصصی و درک عمومی را پر کرده است. مطالعه این کتاب نه تنها به افزایش دانش شنیداری و تحلیلی خواننده کمک می کند، بلکه شوق و اشتیاق او را برای غرق شدن بیشتر در اقیانوس بی کران موسیقی سنتی ایران برمی انگیزد.

این اثر همچون پلی میان نسل ها و میان متخصصان و علاقه مندان عمل می کند و یادآور لزوم وجود چنین آثاری برای حفظ، گسترش و اعتلای دانش و فرهنگ موسیقی اصیل ایرانی در عصر حاضر است. از همین رو، به تمامی علاقه مندان به موسیقی ایرانی، هنرجویان و پژوهشگران توصیه می شود که به سراغ «ترنم» بروند و از بینش های ارزشمند و تجربه دلنشین خواندن آن بهره مند شوند. این کتاب قطعاً اثری است که درک شما را از موسیقی دستگاهی ایران عمق خواهد بخشید و پژواک نغمه هایش تا مدت ها در جان شما باقی خواهد ماند.

اطلاعات تکمیلی

مشخصات نشر ترنم

عنوان مشخصات
نام کامل کتاب ترنم: برنامه هایی برای شناخت موسیقی دستگاهی ایران در رادیو تهران
نویسنده رضا مهدوی
ناشر چاپی انتشارات سوره مهر
سال انتشار (چاپ اول) ۱۳۸۹
تعداد صفحات ۱۴۶ صفحه
زبان فارسی

درباره رضا مهدوی: نویسنده ای از جنس موسیقی

رضا مهدوی، نویسنده کتاب «ترنم»، خود از چهره های شناخته شده در حوزه موسیقی ایرانی است. او نه تنها یک موسیقی دان و نوازنده برجسته (به ویژه سنتور) است، بلکه در زمینه پژوهش، تألیف و اجرا نیز فعالیت های گسترده ای داشته است. سابقه او در صداوسیما و تولید برنامه های رادیویی و تلویزیونی مرتبط با موسیقی، شاهدی بر دانش عمیق و توانایی او در انتقال مفاهیم موسیقایی به مخاطبان عام است. مهدوی با نگاهی دغدغه مند به حفظ و ترویج موسیقی دستگاهی ایران، تلاش کرده تا آثار و فعالیت هایش، پلی میان میراث کهن و نسل های جدید باشد و «ترنم» نمادی روشن از همین دغدغه و تعهد اوست.

دکمه بازگشت به بالا