دیدن «کهنه دکمه‌ها» در نمایشگاه‌ کلاژ

نمایشگاه

روابط عمومی/خوزستان نمایشگاه‌ کلاژ و عکس با نام «کهنه دکمه‌ها» شامل آثاری از نازلی عباسی عکاس خوزستانی، برپا می‌شود.

این مجموعه تلفیقی از عکس‌های خانوادگی این عکاس به همراه دکمه‌های لباس‌های قدیمی خانواده اوست که در ایام کودکی دستمایه بازی‌های کودکانه‌اش بوده‌اند. اکنون هر کدام از این دکمه‌ها و نخ‌های قدیمی برای نازلی عباسی یادآور انسانی هستند؛ کسانی که امروز پیر شده و یا از میان ما رفته‌اند و نخ‌هایی که کلاف سردرگم سرنوشت را در ذهن‌اس تداعی می‌کنند.

به گزارش روابط عمومی، عباسی در استیتمنت این نمایشگاه که آن را به خاطره مادربزرگ‌اش تقدیم کرده نوشته است:

«خاطرات مثل دکمه‌های لباس‌های کهنه‌اند. لباس‌ها پاره می‌شوند، پارچه‌ها می‌پوسند و از بین می‌روند اما دکمه‌ها همچنان باقی می‌مانند. انسان‌ها نیز پیر می‌شوند و از دنیا می‌روند اما خاطراتشان مثل  دکمه‌های کنده شده از لباس‌های کهنه باقی می‌ماند. خاطرات معلق در ذهن، جعبه دکمه‌های قدیمی  مادر و عکس‌های خانوادگی من، دستمایه شکل‌گیری این مجموعه  است.»

نمایشگاه «کهنه دکمه‌ها» از ۲۳ آذر تا هفت دی ۱۴۰۳ در تهران خیابان هفت تیر، خیابان بهار شیراز، میدان بهار شیراز، روبه‌روی بوستان بهار، پلاک ۱۴۰۹، واحد یک برگزار می‌شود.

علاقه‌مندان می‌توانند برای افتتاحیه و جمعه‌ها از ساعت ۱۶ تا ۲۰ و از یکشنبه تا پنج‌شنبه از ساعت ۱۵ تا ۱۹ و ۳۰ دقیقه از این نمایشگاه دیدن کنند.

نازلی عباسی متولد ۱۳۵۶ آبادان است و عکاسی را از انجمن سینمای جوان اهواز آغاز کرده است. عباسی دانش‌آموخته مقطع کارشناسی ارشد رشته پژوهش هنر از دانشکده هنر و معماری تهران است. او عضو انجمن صنفی کارگری عکاسان ایران بوده و علاوه بر تدریس عکاسی در دانشگاه به پژوهش در این حوزه مشغول بوده است. عباسی مولف کتابی پژوهشی در باب عکاسی جنگ با نام «نگاهی به فتوژورنالیسم جنگ تحمیلی» است که در انتشارات سوره آنلاین منتشر شد.

آثار او منتخب بیش از ۳۰ فستیوال عکس داخلی و خارجی است که از جمله آنها می‌توان به حضور در نمایشگاه سیزدهمین بینال عکس ایران در موزه هنری معاصر تهران اشاره کرد. آثار مجموعه عکس «برای زنی که نمی‌شنام« در صفحه رسمی لنز کالچر و مجله ارت داک مگزین انتشار یافته است. عباسی در سال‌های اخیر بیش از شش نمایشگاه عکس گروهی را گردآوری و کیوریت کرده است. وی پس از تجربه عکاسی مستند به بیانی احساسی و نوستالژیک در عکاسی رسیده که برخواسته از زیست او و نگاهش به زندگی است.

انتهای پیام

دکمه بازگشت به بالا