عضو خانه معدن ایران گفت: با وجود اینكه همه منابع سرمایه گذاری در معدن به هیچ وجه در دسترس نیست ، قیمت های ثابت و سهمیه بندی باعث بسته شدن برخی از معادن به ویژه معادن شده است. موارد کوچک وجود دارد.
سجاد گرگی ، عضو خانه معدن ایران و نایب رئیس کمیسیون معدن اتاق بازرگانی ایران ، به روابط عمومی گفت: چهار منبع بودجه برای سرمایه گذاری در صنعت معدن کشور وجود دارد. “وی گفت: یکی از این منابع سرمایه گذاری خارجی است.” او گفت این امر به دلیل تحریم های اقتصادی و ریسک بالای سرمایه گذاری در نتیجه تحریم ها در یک یا دو سال گذشته امکان پذیر نیست. مورد دوم استفاده از ابزارهای بانکی است که به شما امکان پس انداز در نرخ بهره بالا را نمی دهد.
وی افزود: بنابراین ، دو روش دیگر افزایش سرمایه از جمله استفاده از ارز صادراتی و انباشت سرمایه از طریق فروش داخلی برای صنعت معدن باقی خواهد ماند. در سالهای اخیر دولت صادرات محصولات معدنی را به عنوان مواد اولیه ذکر کرده است ، که در فرآیند پیچیده اکتشاف ، تولید و فرآوری محصولاتی مانند کنسانتره و گندله مورد نیاز است و این رویکرد منجر به تعرفه شدید صادرات شده است. در حقیقت ، تقاضای چین برای منابع معدنی در اواخر دهه 1980 و اوایل دهه 1990 منجر به سرمایه گذاری قابل توجه در بخش معدن کشور و توسعه صادرات این کشور از سنگ آهن ، کنسانتره و گلوله شد ، اما وظیفه سنگین 25 درصدی این امکان را برای رقابت در بازار جهانی فراهم کرد. تولید و عملاً توسعه سرمایه گذاری و معدن با استفاده از منابع ارزی متوقف شد.
عضو مجلس معدن ایران گفت: دور چهارم نقل و انتقال سرمایه تحت حمایت دولت از بازار ، چرخه دیگری را طی کرده است: “وی گفت:” مانند سایر بازارها ، عرضه و تقاضا ، قیمت های جهانی سنگ آهن و محصولات آن ، این دولت بخشی از زنجیره فولاد کشور است. ” استدلال می کند که این امر با سود و قیمت محصولات صنعتی تولیدی برای سود تداخل دارد. دخالت در قیمت ها به این معنی است که سهم واقعی این صنعت معدن پرداخت نمی شود و آنها قادر نخواهند بود با همه شرکت های مشابه دنیا سرمایه گذاری و توسعه یابند. در نتیجه ، افزایش تولید سنگ آهن از 700 درصد از سال 1983 تا 1993 تنها 15 درصد کاهش یافته است.
گرجی اضافه کرد: “علاوه بر این ، موارد مهم و جزئی دیگری نیز در رابطه با قیمت و سهمیه وجود دارد.” علاوه بر این ، ظرفیت واحدهای فولادی برای غنی سازی بر اساس ظرفیت تولید اسمی است که از ظرفیت واقعی فاصله دارد و باعث کسری کاذب می شود. در مقابل ، ظرفیت تولید کنسانتره ها بر اساس ظرفیت اسمی آنها است که در واقع از ظرفیت واقعی تولید آنها فراتر می رود. این روش برنامه ریزی در هر دو بخش بالا و پایین مشکلات زیادی ایجاد کرده است.
معادن کوچک در معرض خطر بسته شدن
نایب رئیس کمیسیون معدن اتاق بازرگانی ایران در ادامه تصریح کرد: قیمت کنسانتره ، گندله و آهن اسفنجی با مداخله و سفارش براساس حداکثر نرخ 16 ، 23.5 و 50 درصد شمش های فلزی خوزستان توسط دولت تعیین می شود. این کشور دارای بالاترین قیمت مواد معدنی در جهان است ، بنابراین اکنون نسبت قیمت کنسانتره و گلوله به شمش های فولادی به ترتیب 26 و 32 درصد است. این شکاف بین 10 تا 12٪ امکان جمع آوری سرمایه و در نتیجه ایجاد و توسعه سنگ آهن از معدن را فراهم کرد.
وی خاطرنشان کرد: در نتیجه این اختلاف ، به تولیدکننده یارانه پنهانی 30 دلار به ازای هر تن شمش فولادی در خوزستان پرداخت می شود که سود آن را افزایش می دهد ، به این ترتیب شاهد بسته شدن معادن سنگ معدن کوچک برای چند سال هستیم. اخیراً تضعیف حلقه های اولیه زنجیره فولاد ، انباشت سرمایه در محافل میانه رخ داده است. به عنوان مثال ، مطابق صورتهای مالی حسابرسی شده ، در سال 1997 ، درآمد کل فولاد مبارکه بیش از 400 درصد نسبت به سال 1994 افزایش یافته ، در حالی که کل درآمد فولاد خوزستان در مدت مشابه بیش از 540 درصد افزایش یافته است.
انتهای پیام