چرا چمن در برکه حرکت می کند؟ | عوامل طبیعی جابجایی گیاهان آبی
عوامل طبیعی موجب حرکت این چمن در دل برکه می شود
جزیره شناور چملی گول در تکاب آذربایجان غربی، پدیده ای شگفت انگیز است که اغلب مشاهده می شود با وزش باد و جریان های زیرسطحی آب به آرامی در پهنه برکه جابه جا می شود. این حرکت سحرآمیز که توسط ریشه های به هم تنیده و سبک گیاهان نی مانند هدایت می گردد، داستانی ناگفته از توانمندی های طبیعت ایران را روایت می کند.
در میان انبوه جاذبه های طبیعی و تاریخی ایران، برخی پدیده ها با رمز و راز و زیبایی بی بدیل خود، همچون نگینی درخشان خودنمایی می کنند. چمن متحرک تکاب، که در زبان محلی به آن «چملی گول» به معنای «جزیره ای از چمن بر روی برکه» گفته می شود، یکی از همین شگفتی هاست. این پدیده نادر که در دل طبیعت آذربایجان غربی جا خوش کرده، سال هاست که توجه طبیعت دوستان، محققان و گردشگران را به خود جلب کرده است. تماشای یک تکه چمن عظیم که بی آنکه به خشکی متصل باشد، بر روی آب می رقصد و جای خود را تغییر می دهد، تجربه ای فراموش نشدنی است. بسیاری از بازدیدکنندگان هنگام تماشای این پدیده، حس می کنند در برابر رازی کهن از طبیعت ایستاده اند. پدیده ای که نه تنها در ایران، بلکه در سطح جهانی نیز کمتر نمونه ای از آن یافت می شود و هر بار که به حرکت درمی آید، پرسش هایی تازه در ذهن بازدیدکنندگان ایجاد می کند: چه نیروهای طبیعی پشت این رقص آرام و دائمی در برکه هستند؟ آیا این تنها باد است یا جریان های پنهان آب؟ در ادامه این مقاله، به کاوشی جامع در مورد چملی گول خواهیم پرداخت، فرضیه های مربوط به حرکت آن را بررسی خواهیم کرد و ابعاد مختلف این جزیره شناور را از منظر گردشگری و چالش های پیش رو تحلیل خواهیم نمود. این فرصتی است تا با یکی از زیباترین و اسرارآمیزترین گوشه های سرزمینمان بیشتر آشنا شویم.
چملی گول: جزیره ای زنده از دل طبیعت آذربایجان
چملی گول، نگینی سبز و متحرک در دل طبیعت آذربایجان غربی، نه تنها یک جاذبه گردشگری، بلکه نمادی از پویایی و اسرارآمیز بودن طبیعت است. این جزیره شناور، هر بیننده ای را به فکر فرو می برد که چگونه توده ای از چمن، بی هیچ اتصالی به زمین، می تواند بر روی آب به حرکت درآید و سال ها به حیات خود ادامه دهد. گویی برکه و چمن با یکدیگر عهد بسته اند تا رازی را برای انسان ها برملا نکنند و هر بار با حرکتی تازه، کنجکاوی بیشتری برانگیزند.
موقعیت جغرافیایی و نام گذاری
برای کشف این پدیده شگفت انگیز، باید راهی شمال غرب ایران، استان آذربایجان غربی شوید. چملی گول در فاصله حدود 15 کیلومتری شهر تاریخی تکاب، در نزدیکی روستای بدرلو، پنهان شده است. نام «چملی گول» از زبان محلی گرفته شده و به معنای «جزیره ای از چمن بر روی برکه» است؛ نامی که به درستی ماهیت این پدیده را توصیف می کند. تکاب، خود شهری با پیشینه ای غنی و جاذبه های تاریخی فراوان، میزبان این گوهر طبیعی است و به جذابیت های سفر به این منطقه می افزاید. گویی تاریخ و طبیعت در این دیار دست در دست هم داده اند تا تجربه ای جامع و متفاوت را برای بازدیدکنندگان رقم بزنند.
ویژگی های منحصر به فرد فیزیکی
جزیره چمن متحرک، توده ای به هم پیوسته از نی ها و گیاهان آبی است که مساحتی بیش از 100 متر مربع را پوشانده و بر روی برکه ای به وسعت تقریبی یک هکتار شناور است. این برکه، در دره ای عمیق واقع شده و نی ها و گیاهان آن، ریشه هایی در هم تنیده و متراکم دارند که بدون اتصال به کف زمین، یک بستر محکم و در عین حال سبک را تشکیل داده اند. همین ویژگی ساختاری، امکان شناوری و حرکت چمن را فراهم می کند.
ساختار و ترکیب چمن
یکی از شگفتی های چملی گول، سبزی همیشگی چمن آن است. حتی در فصول سرد و یخبندان زمستان، این جزیره کوچک سرزندگی خود را حفظ می کند و همچون زمردی بر روی آب می درخشد. ریشه های متراکم و در هم تنیده گیاهان، به خصوص نی ها، در کنار وجود فضاهای گازی در ساقه ها و ریشه ها، عامل اصلی شناوری این توده عظیم هستند. این ساختار پیچیده گیاهی، باعث می شود که چمن نه تنها بر روی آب بماند، بلکه مقاومت کافی برای تحمل وزن انسان را نیز داشته باشد، البته به شرطی که وزن زیادی به آن وارد نشود. بازدیدکنندگان می توانند با احتیاط بر روی این جزیره گام بردارند و حس حرکت زمین در زیر پایشان را تجربه کنند.
عمق برکه و زیست بوم خاص
برکه ای که چملی گول بر روی آن شناور است، عمقی قابل توجه دارد. اندازه گیری ها نشان می دهد که عمق این برکه بین 8 تا 15 متر متغیر است. این عمق مناسب، به حفظ پایداری و حرکت روان چمن کمک می کند و از به گل نشستن یا آسیب دیدن آن جلوگیری می نماید. برکه چملی گول همچنین زیستگاهی غنی برای انواع موجودات زنده است. ماهی های کوچک و مرغابی های وحشی در این آبگیر زندگی می کنند و پرواز و شنای آنها بر فراز و درون برکه، به جذابیت بصری و حس زندگی در این منطقه می افزاید. این زیست بوم فعال، نشانه ای از سلامت طبیعی این اکوسیستم است.
شکل و الگوهای حرکت
حرکت چمن متحرک تکاب، اغلب به صورت یک نیم قوس کمانی در اطراف برکه مشاهده می شود. این حرکت آرام و موزون، توسط عوامل طبیعی گوناگون هدایت می شود و هر بار مسیری متفاوت را طی می کند. تماشای این رقص دائمی و بی وقفه بر روی آب، تجربه ای بی نظیر است که بازدیدکنندگان را در برابر قدرت و زیبایی طبیعت متحیر می سازد. گویی برکه با حرکات ملایم خود، چمن را نوازش می کند و آن را به سوی گوشه های مختلف خود می کشاند تا منظری تازه را پیش چشم بینندگان بگشاید.
عوامل طبیعی موجب حرکت این چمن در دل برکه می شود: رمزگشایی از یک معما
پدیده حرکت چمن در برکه چملی گول، همواره با پرسش ها و فرضیه های متعددی همراه بوده است. گویی این جزیره سبز، رازی دیرینه را در دل خود پنهان کرده و اجازه نمی دهد انسان ها به سادگی به کنه آن پی ببرند. با وجود تحقیقات و مشاهدات فراوان، هنوز یک پاسخ کاملاً قطعی و بی چون و چرا برای این حرکت مرموز وجود ندارد و همین امر، به جذابیت و ابهام چملی گول می افزاید. گویی این معما، بخشی جدایی ناپذیر از هویت آن شده و آن را به سوژه ای بی نظیر برای پژوهشگران و الهام بخش برای داستان نویسان تبدیل کرده است.
فرضیه غالب: وزش باد و جریان های هوا و آب
از میان تمام نظریه های مطرح شده، فرضیه وزش باد و تأثیر جریان های هوا بر سطح چمن و همچنین جریان های زیرسطحی آب، بیشترین پذیرش را در میان کارشناسان و مردم محلی دارد. این فرضیه، مکانیسمی منطقی را برای حرکت چمن متحرک تکاب ارائه می دهد که به سادگی قابل مشاهده و درک است. بسیاری از بازدیدکنندگان نیز به چشم خود دیده اند که چگونه یک نسیم ملایم یا بادی قوی تر، این توده عظیم را به حرکت درمی آورد.
بر اساس این نظریه، وزش باد، نیرویی بر سطح گسترده چمن شناور و ارتفاع نی های آن وارد می کند. نی ها و گیاهان بلند چمن، مانند بادبان هایی عمل کرده و نیروی باد را دریافت می کنند. این نیروی مداوم، به تدریج جزیره چمن را به حرکت وا می دارد. علاوه بر این، تصور می شود جریان های زیرسطحی آب در برکه نیز ممکن است در این حرکت نقش داشته باشند. آب های موجود در برکه، می توانند بر اثر اختلاف دما، چگالی یا حتی ورود آب از منابع زیرزمینی، جریان های خفیفی ایجاد کنند که به آرامی جزیره چمن را به حرکت درآورند. ترکیب این دو عامل، یعنی نیروی باد از بالا و جریان های آب از پایین، می تواند توضیح دهنده حرکت نیم قوس کمانی و گاهی نامنظم چمن باشد.
برخی منابع نیز به نقش «تکان خاص» به عنوان یک عامل شروع کننده اشاره می کنند. ممکن است یک حرکت اولیه، حتی توسط انسان ها یا حیوانات بزرگ، بتواند تعادل اولیه چمن را بر هم زده و آن را مستعد حرکت با باد و جریان آب کند. این پدیده شباهت هایی به جزایر شناور در تالاب های بزرگ سایر نقاط جهان، مانند برخی ایالت های آمریکا یا مناطق باتلاقی در شرق آسیا دارد، هرچند چملی گول به دلیل ابعاد و ساختار خاص خود، منحصر به فرد به شمار می آید. این مشاهدات، فرضیه وزش باد و جریان های آب را به گزینه ای محتمل و قابل قبول برای توضیح این رقص طبیعی تبدیل می کند.
فرضیه کمتر پذیرفته شده: حرکت وضعی زمین
در کنار فرضیه غالب، نظریه دیگری نیز مطرح شده که حرکت وضعی زمین و اثر کوریولیس را عامل حرکت چمن می داند. این فرضیه که توسط برخی کارشناسان در گذشته مطرح شده بود، بر این مبنا استوار است که نیروی کوریولیس ناشی از چرخش زمین می تواند اجسام شناور را به حرکت درآورد. اما با نگاهی علمی تر و دقیق تر، این فرضیه برای یک جسم کوچک و محصور در برکه ای محدود، کمتر قابل قبول به نظر می رسد.
نیروی کوریولیس معمولاً در مقیاس های بسیار بزرگ و در سیالات وسیع مانند اقیانوس ها یا اتمسفر زمین تأثیرات قابل توجهی دارد و باعث ایجاد الگوهای چرخشی گسترده می شود. برای یک جزیره چمنی با این ابعاد و در برکه ای به این کوچکی، نیروی کوریولیس آنقدر ضعیف است که نمی تواند عامل اصلی حرکت محسوب شود. عوامل محلی مانند باد و جریان های آبی که به مراتب قوی تر هستند، تأثیر به سزاتری بر حرکت این توده سبز خواهند داشت. از این رو، جامعه علمی و متخصصان فیزیک و جغرافیا، این فرضیه را برای چملی گول نامحتمل می دانند و بر تأثیر عوامل محیطی نزدیک تر تأکید می کنند.
ساختار گیاهی چمن: یک عامل کلیدی
برای درک چگونگی حرکت چمن متحرک تکاب، نباید از نقش حیاتی ساختار گیاهی خود چمن غافل شد. این جزیره شناور، معجزه همزیستی و درهم تنیدگی نی ها و دیگر گیاهان آبزی است که توانسته اند با هوشمندی، خود را با محیط وفق دهند. ریشه های این گیاهان به طور شگفت انگیزی سبک بوده و دارای فضاهای گازی فراوانی هستند که به آن ها خاصیت شناوری می بخشد. این ریشه ها، به جای آنکه به کف برکه متصل شوند، در یک شبکه متراکم به هم تنیده اند و توده ای یکپارچه و در عین حال منعطف را ایجاد کرده اند.
ریشه های به هم تنیده نی ها و گیاهان آبی، با ساختار متخلخل و وجود فضاهای گازی، جزیره چمن متحرک را به توده ای سبک و شناور تبدیل کرده اند که قابلیت حرکت بر روی آب را دارد.
همین استحکام و درهم تنیدگی ریشه هاست که باعث می شود جزیره چمن حتی در برابر وزش بادهای شدید یا حرکت افراد بر روی آن، یکپارچگی خود را از دست ندهد و متلاشی نشود. این ساختار، به چمن اجازه می دهد تا به عنوان یک واحد کامل حرکت کند و در برابر نیروهای خارجی مقاومت نشان دهد. بدون این مهندسی طبیعی بی نظیر، چملی گول تنها مجموعه ای از گیاهان آبزی بود که در نهایت پراکنده می شدند. این ویژگی ها، چمن متحرک را به نمونه ای بارز از سازگاری و مقاومت در طبیعت تبدیل می کند.
تأکید بر عدم وجود پاسخ قطعی و راز ماندگار
با وجود تمام فرضیه ها و بررسی های علمی، چملی گول همچنان بخش هایی از راز خود را پنهان نگه داشته است. متخصصان اذعان دارند که هنوز دلیل «کاملاً علمی و بدون ابهام» برای تمام جنبه های این پدیده یافت نشده است. این عدم قطعیت، نه تنها از ارزش چملی گول نمی کاهد، بلکه به جذابیت و رمزآلودی آن می افزاید. گویی طبیعت می خواهد همواره یادآوری کند که هنوز هم شگفتی هایی برای کشف و اسراری برای گشودن دارد.
این واقعیت که چملی گول یک پدیده کاملاً توضیح داده شده نیست، خود دعوتی است برای تحقیقات و پژوهش های بیشتر. شاید در آینده، با پیشرفت علم و فناوری، بتوانیم به درک کامل تری از این پدیده برسیم و رازهای پنهان آن را کشف کنیم. تا آن زمان، این جزیره شناور سبز، همچنان نمادی از قدرت و زیبایی طبیعت خواهد بود که ذهن ها را به چالش می کشد و قلب ها را مسحور خود می سازد.
چملی گول: پتانسیل های گردشگری و چالش های توسعه
چملی گول، با طبیعت بکر و پدیده منحصر به فرد خود، پتانسیل عظیمی برای تبدیل شدن به یک قطب مهم گردشگری در ایران و حتی جهان دارد. این منطقه، نه تنها فرصتی برای تجربه یک شگفتی طبیعی فراهم می آورد، بلکه با قرار گرفتن در نزدیکی یکی از مهم ترین سایت های تاریخی ایران، می تواند به مقصدی کامل و جذاب برای انواع گردشگران تبدیل شود. اما رسیدن به این جایگاه، نیازمند غلبه بر چالش هایی جدی و برنامه ریزی های دقیق است.
چرا چملی گول یک مقصد گردشگری ایده آل است؟
بازدید از چملی گول، یک تجربه تکرارنشدنی و فراموش نشدنی است. تصور کنید بر روی یک جزیره سبز قدم می گذارید که زیر پایتان به آرامی حرکت می کند! این حس شگفت انگیز، در کمتر جایی از دنیا قابل تجربه است. طبیعت آرام و بکر اطراف برکه، همراه با آواز پرندگان و سکوت دلنشین، فضایی روحانی و دلپذیر برای دوستداران طبیعت فراهم می آورد. بهترین زمان بازدید از چملی گول، فصول بهار و تابستان است که طبیعت اطراف برکه سرسبز و آب و هوا معتدل و دلپذیر است. در این فصول، زیبایی چمن و پویایی آن به اوج خود می رسد و بازدیدکنندگان می توانند از تمام جنبه های این جاذبه لذت ببرند.
این پدیده نادر، ظرفیت بالایی برای جذب گردشگر از استان های همجوار و سراسر کشور دارد. معرفی صحیح و گسترده آن، می تواند پای هزاران نفر را به این منطقه باز کند و رونق اقتصادی قابل توجهی را برای مردم محلی به ارمغان آورد. چملی گول نه تنها یک مقصد تفریحی، بلکه یک مکان عالی برای پژوهشگران، عکاسان و کسانی است که به دنبال الهام گرفتن از شگفتی های طبیعت هستند. هر عکس، هر لحظه مشاهده، و هر قدم بر روی این چمن متحرک، داستانی از عظمت خلقت را بازگو می کند.
چالش ها و موانع توسعه
با وجود پتانسیل های فراوان، چملی گول با چالش های مهمی نیز روبروست که توسعه گردشگری پایدار در آن را با مشکل مواجه کرده است. این چالش ها نیازمند توجه جدی مسئولین و سرمایه گذاری های مناسب هستند تا این نگین طبیعی بتواند به جایگاه واقعی خود دست یابد.
زیرساخت های ناکافی
یکی از بزرگترین موانع، وضعیت نامناسب زیرساخت هاست. جاده دسترسی به چملی گول، در بسیاری از نقاط کیفیت مناسبی ندارد و این امر، سفر را برای گردشگران، به خصوص خانواده ها، دشوار می سازد. علاوه بر این، کمبود امکانات رفاهی و بهداشتی در محل برکه، از دیگر مشکلاتی است که تجربه بازدیدکنندگان را تحت تأثیر قرار می دهد. عدم وجود سرویس بهداشتی مناسب، آب آشامیدنی، و استراحتگاه های کوچک، می تواند باعث نارضایتی گردشگران شود و از جذابیت این مکان بکاهد. این کمبودها، مانع از آن می شود که گردشگران بتوانند زمان بیشتری را در این منطقه سپری کنند و از طبیعت آن لذت ببرند.
نبود تبلیغات و معرفی مؤثر
چملی گول، هنوز هم برای بسیاری از مردم ایران و جهان ناشناخته است. نبود تبلیغات و معرفی مؤثر در سطح ملی و بین المللی، باعث شده که این جاذبه بی نظیر، در سایه سایر مقاصد گردشگری قرار گیرد. نیاز است تا سازمان های گردشگری و میراث فرهنگی، با برنامه ریزی های مدون، این پدیده را به درستی معرفی کنند و از طریق رسانه های مختلف، پتانسیل های آن را به نمایش بگذارند. تنها با اطلاع رسانی گسترده و جذاب، می توان انتظار داشت که تعداد بازدیدکنندگان، به ویژه گردشگران خارجی، افزایش یابد و چملی گول در لیست مقاصد برتر گردشگری قرار گیرد.
وضعیت ثبت اثر و حفاظت
یکی دیگر از چالش ها، وضعیت ثبت ملی یا جهانی این اثر طبیعی است. با وجود تلاش هایی که در سال های گذشته برای ثبت چملی گول صورت گرفته، این اقدامات به نتیجه نهایی نرسیده اند. ثبت یک اثر طبیعی در فهرست ملی یا جهانی، نه تنها به حفاظت از آن کمک می کند، بلکه باعث جذب بودجه های بیشتر برای توسعه زیرساخت ها و تبلیغات آن می شود. مسئولین میراث فرهنگی و محیط زیست، باید به این موضوع اهمیت ویژه ای بدهند و با جدیت بیشتری پیگیر ثبت این پدیده باشند. حفاظت از این سرمایه طبیعی، یک مسئولیت جمعی است که نسل های آینده نیز از آن بهره مند شوند.
«چملی گول نه تنها به دلیل ابعاد و ساختار خاص خود، بلکه به خاطر داستان های ناگفته و رازآلودش، پتانسیل عظیمی برای جذب گردشگران از سراسر جهان دارد.»
به گفته مسئولین محلی، سالانه حدود پنج هزار گردشگر داخلی و تعداد کمی گردشگر خارجی از این منطقه بازدید می کنند. این آمار نشان می دهد که با وجود کمبودها، این پدیده همچنان جذابیت خود را حفظ کرده است. اما برای دستیابی به تعداد بازدیدکنندگان بیشتر و توسعه پایدار، نیاز به یک نگاه جامع و همکاری بین بخشی بین دستگاه های اجرایی، بخش خصوصی و مردم محلی است. توسعه صنعت گردشگری در تکاب، می تواند نه تنها برای مردم منطقه، بلکه برای اقتصاد ملی نیز مفید باشد.
در اطراف چملی گول: تجربه ای کامل از تکاب
سفر به چملی گول تنها به تماشای جزیره شناور ختم نمی شود؛ شهرستان تکاب و اطراف آن، گنجینه ای از جاذبه های تاریخی و طبیعی دیگر را در خود جای داده است که بازدید از آن ها، تجربه سفر را کامل تر و غنی تر می سازد. گویی این منطقه، داستانی چندوجهی از تاریخ و طبیعت را برای هر بازدیدکننده روایت می کند.
تخت سلیمان: یک گنجینه تاریخی و جهانی
در فاصله نسبتاً کمی از چملی گول، یکی از باشکوه ترین و مهم ترین آثار تاریخی ایران، یعنی مجموعه میراث جهانی تخت سلیمان قرار دارد. این مجموعه باستانی که در فهرست یونسکو به ثبت رسیده، شامل بقایای یک آتشکده زرتشتی، کاخ های ساسانی و یک دریاچه مرموز است. بازدید از تخت سلیمان، سفری است به عمق تاریخ ایران باستان و تمدن درخشان ساسانی. پیشنهاد می شود که بازدید از چملی گول و تخت سلیمان را در یک برنامه سفر ترکیب کنید تا تجربه ای جامع از تاریخ و طبیعت این دیار به دست آورید. این ترکیب، به گردشگران این فرصت را می دهد که در یک روز، هم شگفتی های طبیعی و هم عظمت تاریخی ایران را لمس کنند.
زندان سلیمان (کوه زندان)
یکی دیگر از جاذبه های طبیعی و تاریخی نزدیک به چملی گول، کوه زندان سلیمان است. این کوه، در واقع یک مخروط توخالی است که در اثر فعالیت های آتشفشانی شکل گرفته و دهانه آن به عمق حدود 100 متر می رسد. افسانه ها و داستان های زیادی درباره این مکان وجود دارد که آن را به محلی برای زندانی کردن دیوها توسط حضرت سلیمان نسبت می دهند. بازدید از این کوه، با ساختار زمین شناسی منحصربه فرد و چشم اندازهای اطراف آن، تجربه ای هیجان انگیز و متفاوت را به همراه خواهد داشت. این پدیده طبیعی، نمادی از قدرت و خلاقیت طبیعت است که هر بیننده ای را به تأمل وا می دارد.
سایر دیدنی ها
شهرستان تکاب دارای جاذبه های دیگری نیز هست که می توانند برنامه سفر شما را تکمیل کنند. از جمله این دیدنی ها می توان به قلعه اربابان و مسجد جامع تکاب اشاره کرد که هر یک روایتگر بخشی از تاریخ و فرهنگ این منطقه هستند. علاوه بر این، آشنایی با فرهنگ غنی مردم آذربایجان غربی و صنایع دستی محلی، مانند قالی بافی و گلیم بافی، می تواند بخش لذت بخشی از سفر شما باشد. بازارچه های محلی فرصت خوبی برای خرید سوغاتی و آشنایی با هنرهای دستی منطقه فراهم می آورند. در طول مسیر و در روستاهای اطراف، می توان طعم غذاهای محلی و مهمان نوازی مردم خونگرم این دیار را چشید و با آداب و رسوم آنها آشنا شد. تکاب، با تمام این ویژگی ها، مقصدی است که هر بار داستانی تازه برای روایت دارد.
نتیجه گیری: نگاهی به آینده و حفاظت از این نگین طبیعی
چمن متحرک تکاب یا چملی گول، پدیده ای شگفت انگیز و نادر است که در دل طبیعت آذربایجان غربی، داستانی از حرکت و حیات را روایت می کند. این جزیره سبز، با وزش باد و جریان های زیرسطحی آب، به آرامی در پهنه برکه جابه جا می شود و با ساختار گیاهی منحصربه فرد خود، همچنان رازی سربه مهر باقی مانده است. این ویژگی های بی بدیل، چملی گول را به یک جاذبه گردشگری ایده آل تبدیل کرده که پتانسیل بالایی برای جذب بازدیدکنندگان از سراسر جهان دارد.
با این حال، برای اینکه این نگین طبیعی بتواند به جایگاه واقعی خود دست یابد و همچنان برای نسل های آینده نیز پابرجا بماند، نیاز به توجه و مراقبت بیشتری است. مسئولیت جمعی در حفاظت از این پدیده نادر، شامل توسعه زیرساخت های مناسب، معرفی مؤثر آن در سطح ملی و بین المللی، و پیگیری جدی برای ثبت آن در فهرست آثار ملی و جهانی می شود. تنها با تلاش همگانی می توانیم اطمینان حاصل کنیم که چملی گول، همچنان به رقص آرام و زیبای خود ادامه خواهد داد.
دعوت نهایی از مخاطبان برای بازدید از چملی گول، نه تنها فرصتی برای تجربه یک شگفتی طبیعی است، بلکه گامی است در جهت حمایت از توسعه پایدار گردشگری در منطقه تکاب. با سفر به این دیار، می توان نه تنها از زیبایی های چملی گول لذت برد، بلکه از گنجینه های تاریخی تخت سلیمان و سایر جاذبه های اطراف نیز بازدید کرد و با فرهنگ غنی مردم محلی آشنا شد. امید است که چملی گول، با شکوه تمام، همچنان میزبان علاقمندان به طبیعت و تاریخ باشد و داستان های حرکت و زندگی خود را برای قرون متمادی بازگو کند.