وضعیت انسان رنجور یا فیلم های سینمایی که وضعیت بد حقوق بشری را نمایش می دهند جزو تم های محبوب در سالهای اخیر شده اند. در این مطلب 4 فیلم عالی در این زمینه معرفی می کنیم. بهترین فیلم های عاشقانه
1- درباره Endlessness
روی اندرسون دراماتیست سینما در مورد وضعیت رنجور انسان است، و درباره بی‌پایان‌ها بسط غم‌انگیزتری از جست‌وجوهایی است که او با آهنگ‌هایی از طبقه دوم (2000)، تو، زنده‌ها (2007) و کبوتری نشسته روی شاخه‌ای که بازتاب می‌کند آغاز کرد. در مورد هستی (2014). مجموعه‌ای از نقاشی‌های تصویری که با ترکیب‌بندی‌های ثابت تک‌تصویر پر از رنگ‌های بی‌صدا و دعوت‌کننده خطوط بصری مشخص شده‌اند، این فیلم به این سؤال می‌پردازد که در طرف مقابل چه چیزی در انتظار ما است – و معنای آن برای مخمصه‌های فعلی زمینی ما – با آرامشی آرام که فقط گهگاه با شوخ طبعی او تسکین می یابد. اندوه، حسرت، پشیمانی، گناه و شرم، همگی در این نشخوار تنهایی معنوی و واقعی وجود دارند، که اندرسون آن را با کمک زیبایی شناسی ایستا و معمولی مانیکور شده خود اجرا می کند. بر فراز شخصیت‌های بی‌شمار و سرگردان، زوجی در آغوش گرفته در آسمان ابری اوج می‌گیرند، چشم‌اندازی از با هم بودن که خیلی‌ها به دنبال آن هستند و در عین حال تعداد کمی به آن دست یافته‌اند. اندرسون از چنین ناامیدی دوری نمی‌کند، و با همدلی عمیق، روح‌های سرکش خود را بررسی می‌کند (و ما را تشویق می‌کند که همین کار را انجام دهیم)، و در طول راه – در لحظات غیرمنتظره – بارقه‌های کوتاهی از امید برای آرامش از طوفان پیدا می‌کند.
2-بدترین فرد دنیا The Worst Person in the World 2021
یواخیم تریر پیچیدگی‌های پویایی عاطفی و روابط مدرن را مانند فیلم‌سازان معدودی درک می‌کند، و بدترین فرد جهان گواهی دیگری بر مهارت‌های او به عنوان نویسنده و کارگردان است. آخرین دغدغه های تریر که به دوازده فصل (به علاوه یک پیش درآمد و پایان) تقسیم شده است، جولی (رناته رینسو)، یک هزاره اسلو که – به دلیل ترکیبی از سن، مشکلات خانوادگی و واقعیت پر از اطلاعات – نمی داند به کجا می رود. . جولی با آگاهی از اینکه قادر نیست کاری را که شروع می کند به پایان برساند، عاشقانه ای را با کاریکاتوریست بزرگتر آکسل (آندرس دانیلسن لی) و پس از آن با باریستا ایویند (هربرت نوردروم) آغاز می کند، که هر دو به دلیل نگرانی او در مورد برآورده کردن انتظارات پیچیده هستند. پدر و مادرش، معشوقه‌هایش و خودش، چه رسد به ناراحتی و ناامیدی که از طرف دیگران به وجود می‌آید که انتظارات خودش را از آنها برآورده نمی‌کند. تریر یک یا دو شکوفایی خیره کننده ارائه می دهد (از جمله یک مسابقه یخ زده در زمان در خیابان های شهر که با سکانس های متعدد جولی در حال قدم زدن به تنهایی در اسلو هماهنگ است)، اما او به طور کلی جولی را با تمام شکوه آشفته اش با نگاهی صمیمی و با ملاحظه به تصویر می کشد. بدترین فرد جهان که توسط اجرای فوق‌العاده طبیعی و خاردار Reinsve رهبری می‌شود، تاملی عمیقاً همدلانه از روند آشفته و آشفته خودیابی است.
3-پیتزا شیرین بیان Licorice Pizza 2021
پیتزای شیرین بیان اثر پل توماس اندرسون، داستان دو هک‌بازی است که در عشقی دیوانه به سر می‌برند، که از عشق به کالیفرنیای دهه 1970 در دوران جوانی نویسنده/کارگردان سرازیر می‌شوند. در دره سان فرناندو، دبیرستانی گری (کوپر هافمن، پسر فیلیپ سیمور مورد علاقه اندرسون) و آلانای بیست ساله (آلانا هایم نوازنده تبدیل به هنرپیشه) یک شبه عاشقانه بعید به وجود می آورند که به دلیل تمایل مشترکشان به چیزی بیشتر از چیزی که در حال حاضر هستند. بسیاری از زندگی، و رویکرد همفکر گونگ هو آنها برای رسیدن به آنچه می خواهند. رابطه‌ی دوباره و دوباره‌ی آنها، خط پایانی برای قطعه‌ی دوران غلت‌خوردن اندرسون است که گری و آلانا را می‌بیند که سعی می‌کنند با فروش تخت‌های آبی، کار به‌عنوان بازیگر و اجرای بازی پین‌بال، آن را بزرگ کنند – و از خانه‌شان در انسینو فرار کنند. که همگی منجر به برخورد با مجموعه ای از شخصیت های هالیوود از جمله جک هولدن (شان پن)، کارگردان خیمه شب بازی، رکس بلاو (تام ویتس)، و جان پیترز (برادلی کوپر) تهیه کننده می شود. مملو از تصاویری از کودکانی که به سوی آینده های مختلف (گاهی نامشخص) می دوند و با مجموعه ای بی نقص از آهنگ های راک و پاپ خاص دوران گلچین شده اند، حس برقی اندرسون از روزهای گذشته، امر جهانی را در شخصی و در بازی هایم و هافمن، نوید ورود دو بازیگر جدید است.
4-تراژدی مکبث The Tragedy of Macbeth
کارگردان جوئل کوئن برای اولین فیلم خود بدون خواهر و برادر و شریک خلاق اتان، یک اقتباس بصری عالی و روانشناختی شکسپیر با تراژدی مکبث ارائه می دهد. دنزل واشینگتن غول پیکر به عنوان ژنرال محکوم به فنا که سه جادوگر (از جمله یک کاترین هانتر که به طرز فراموش نشدنی پیچ خورده و غر زده است) به او می گویند که روزی پادشاه خواهد شد، اعماق ویرانگر جاه طلبی، حرص، گناه، و ناامیدی را در خود فرو می برد. در حالی که همسرش لیدی مکبث (فرانسیس مک دورمند) در گوش او وعده ها و توطئه های فریبنده را زمزمه می کند، او تصمیم می گیرد تا آن پیشگویی را محقق کند. شیمی چاشنی واشنگتن و مک دورمند پایه و اساس خیانت کاراکترهای آنها را ثابت می کند و لحظات آرام آنها نقطه برجسته این حماسه اغلب پرآشوب است. در همین حال، کوئن، همه چیز را با عبارات انتزاعی و مرزی بیان می‌کند و عمل خود را در میان معماری بی رحمانه، در مه رویایی، و تارهای شوم و ضربه‌های رعدآمیز قرار می‌دهد. نتیجه یک فیلم مفهومی است که – مدیون آثار اورسن ولز، کارل تئودور درایر و اینگمار برگمان (از جمله دیگران)) – به طور همزمان با دقت ترکیب شده و غرق در عذاب درونی و بیرونی است. این یک کلاسیک افسانه ای است که مملو از زندگی جدید ترسناک و متعصبانه است. بهترین فیلم های معمایی